Terechte inperking door de Hoge Raad

Belangrijke en m.i. zeer terechte inperking door de Hoge Raad van de mogelijkheid om in een lopende zaak een rechterswissel toe te passen. Een erkenning (ook) van de toenemende betekenis van de kracht van het gesproken t.o.v. (louter) het geschreven woord.

“Een rechterlijke beslissing die mede wordt genomen op de grondslag van een voorafgaande mondelinge behandeling (daaronder begrepen een comparitie van partijen of pleidooi in dagvaardingszaken), behoort, behoudens bijzondere omstandigheden, te worden gegeven door de rechter(s) ten overstaan van wie die mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden, teneinde te waarborgen dat het verhandelde daadwerkelijk wordt meegewogen bij de totstandkoming van die beslissing.

Mondelinge interactie tussen partijen en de rechter ter zitting kan van wezenlijke invloed zijn op de oordeelsvorming van de rechter, en kan niet altijd volledig in een proces-verbaal worden weergegeven, nog daargelaten dat het opmaken van een proces-verbaal niet in alle gevallen wettelijk is voorgeschreven.”

Lees hier verder over de uitspraak